Kraków - Szczecin, dnia 14 grudnia 2009r.

na ręce Pana Prezesa prof. dr hab. Zdzisława ZDZIENNICKIEGO

dot: sygn. akt K 6/09

Niżej podpisani uczestnicy opozycji demokratycznej sprzed 1989 roku, byli szefowie byłego Urzędu Ochrony Państwa oraz byli ministrowie spraw wewnętrznych III RP zwracamy się do Trybunału Konstytucyjnego (na ręce Pana Prezesa) o wzięcie pod uwagę poniższych stwierdzeń dotyczących  ustawy z dnia 23 stycznia 2009 roku o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. Nr 24, poz. 145).

Wymieniona wyżej ustawa z dnia 23 stycznia 2009 roku wprowadza zasadę odpowiedzialności zbiorowej, co pozostaje w rażącej sprzeczności z podstawami funkcjonowania demokratycznego państwa prawa oraz przepisami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa ta drastycznie zmniejszyła ustaloną przez ustawę z dnia 18 lutego 1994 roku podstawę wymiaru emerytury i renty za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990 - z 2,6% do 0,7%.

Powyższe wyraźnie wskazuje, że ustawa z dnia 23 stycznia 2009 roku ma charakter represyjny co budzi zdziwienie i sprzeciw choćby z tego powodu, że od przełomowych zmian ustrojowych minęło blisko 20 lat.

Podkreślić trzeba, że niekorzystne zmiany dotyczące uprawnień emerytalno - rentowych naruszają  zasadę zachowania praw nabytych oraz zasadę zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa.

Zdecydowany sprzeciw budzi odebranie uprawnień wynikających z ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku tym byłym funkcjonariuszom SB, którzy w 1990 roku przeszli pozytywnie weryfikację i podjęli służbę w Urzędzie Ochrony Państwa. Zostali oni przyjęci do służby na określonych warunkach, także w zakresie zabezpieczenia emerytalno - rentowego. Zmiana tych warunków obecnie byłaby nieuczciwa i krzywdząca.

Pragniemy przypomnieć, że największe osiągnięcia Urzędu Ochrony Państwa (operacja wywiadu w Iraku, operacja POMOST - zapewnienie bezpiecznego transportu Żydów z b. ZSRR do Izraela, ustalenie  a następnie  likwidacja siatki wywiadu rosyjskiego w Wojsku Polskim, przeprowadzona wspólnie z sojusznikami z NATO akcja przeciwko terrorystom  irlandzkim, wykrycie afery FOZZ, wykrycie afery Art.B) - dokonane zostały przez funkcjonariuszy byłych służb PRL, służących niepodległej Rzeczypospolitej lojalnie, nieraz z narażeniem życia.

Oprócz podniesionych wyżej niektórych merytorycznych racji  stwierdzić trzeba, iż w niniejszej sprawie chodzi również - a może przede wszystkim - o wiarygodność i honor Państwa Polskiego.

Skoro najwyższe urzędy i instytucje niepodległej Rzeczypospolitej ustaliły określone zasady emerytalno - rentowe, co znalazło wyraz w ustawie z dnia 18 lutego 1994 roku, zatem zmiana tych zasad na niekorzyść uprawnionych - i to po wielu latach - godzi nie tylko w poczucie stabilności dotyczące nabytych i realizowanych praw, ale także w wiarygodność i honor Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyrażamy przekonanie iż Trybunał Konstytucyjny zechce wziąć pod uwagę powyższe argumenty.

Z wyrazami szacunku

Krzysztof Kozłowski

Andrzej Milczanowski