Za FSSM przytaczamy potwierdzone notarialnie OŚWIADCZENIE Pana Andrzeja Milczanowskiego. Zawiera ważne treści o kształtowaniu się praworządności po 1990 roku, a w konsekwencji jej trwałości. To bardzo ważny głos. Prawnik z doświadczeniem a przede wszystkim były Zastępca Szefa Urzędu Ochrony Państwa i jego Szef, Minister Spraw Wewnętrznych, współtwórca ustawy emerytalnej z 1994 r., w dostępnej formie ponownie zaświadcza o tym, co miało być niezbywalnym i słusznym prawem w demokratycznym Państwie Polskim a nie wyłudzeniem pracy.

Powyższy dokument należy bezwzględnie wykorzystywać w odwołaniach od decyzji ZER MSWiA.

Oświadczenie

Od dnia 11 maja 1990 roku do dnia 31 lipca 1990 roku byłem Zastępcą Szefa Urzędu Ochrony Państwa, od dnia 01 sierpnia 1990 roku do dnia 31 stycznia 1992 roku oraz od dnia 06 czerwca 1992 roku do dnia 14 lipca 1992 roku byłem Szefem Urzędu Ochrony Państwa, a w okresie od dnia 11 lipca 1992 roku do dnia 22 grudnia 1995 roku byłem Ministrem Spraw Wewnętrznych.

W okresach tych, w imieniu państwa polskiego, wielokrotnie, w tym publicznie, gwarantowałem pozytywnie zweryfikowanym funkcjonariuszom organów bezpieczeństwa PRL, którzy przyjęci zostali do służby w Urzędzie Ochrony Państwa, że będą pod każdym względem tak samo traktowani jak osoby, które służbę rozpoczęły już w demokratycznej Polsce po 31 lipca 1990 roku. Gwarancje te obejmowały zachowanie przywilejów emerytalno-rentowych, w tym wypracowanych przez tych funkcjonariuszy w okresie ich służby w organach bezpieczeństwa PRL, co zostało potwierdzone w ustawie z dnia 06 kwietnia 1990 roku o Urzędzie Ochrony Państwa (Dz.U. 1990 r. Nr 30, poz. 180), a następnie w ustawie z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. 1994 r. Nr 53, poz. 214).

Na dzień 1 sierpnia 1990 roku (początek działalności Urzędu Ochrony Państwa) pozytywnie zweryfikowani funkcjonariusze organów bezpieczeństwa PRL stanowili niemal 100% kadry Urzędu Ochrony Państwa. W trakcie swojej służby dla demokratycznej Polski funkcjonariusze ci w sposób lojalny i z zaangażowaniem realizowali zadania z zakresu bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego państwa, często z narażeniem zdrowia i życia, wykazując się profesjonalizmem i skutecznością. Ich służba przyniosła wymierne korzyści dla Polski i przyczyniła się do umocnienia międzynarodowej pozycji naszego kraju. Jednocześnie funkcjonariusze ci dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem, przygotowywali do zawodu młode kadry Urzędu Ochrony Państwa.

Nie ulega wątpliwości, że bez udziału pozytywnie zweryfikowanych funkcjonariuszy organów bezpieczeństwa PRL nie udałoby się w krótkim czasie stworzyć w demokratycznej Polsce profesjonalnych i skutecznych służb specjalnych, niezbędnych dla stawienia czoła istniejącym zagrożeniom, w tym wynikających ze zmian ustrojowych oraz otoczeniu międzynarodowym naszego kraju.

Nie ulega też wątpliwości, że gdyby nie wspomniane wyżej gwarancje zachowania przywilejów emerytalno-rentowych, to pozytywnie zweryfikowani funkcjonariusze organów bezpieczeństwa PRL zapewne inaczej pokierowaliby własnym życiem, nie łącząc swojej przyszłości ze służbą, a to musiałoby negatywnie odbić się na poziomie bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego państwa, szczególnie w pierwszych latach transformacji ustrojowej.

W tym kontekście w świetle kolejnego, po ustawie z dnia 23 stycznia 2009 roku, obniżenia im świadczeń emerytalno-rentowych ustawą z dnia 16 grudnia 2016 roku funkcjonariusze ci mają pełne prawo czuć się oszukani i skrzywdzeni przez państwo polskie, w imieniu którego jako Zastępca, później Szef Urzędu Ochrony Państwa, a następnie Minister Spraw Wewnętrznych gwarantowałem im zachowanie ich przywilejów emerytalno-rentowych, w tym wypracowanych w okresie ich służby w organach bezpieczeństwa PRL.

Funkcjonariusze organów bezpieczeństwa PRL, którzy podjęli służbę w Policji, Straży Granicznej i Biurze Ochrony Rządu - lojalnie i z zaangażowaniem wykonujący swoje obowiązki dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa i obywateli - również mają prawo czuć się oszukani i skrzywdzeni przez państwo polskie, gdyż drastycznie na niekorzyść zmieniono im warunki zaopatrzenia emerytalnego i rentowego, gwarantowane uprzednio wspomnianą wyżej ustawą z 18 lutego 1994 roku.

Zaznaczyć trzeba, że przepisy ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku (Dz.U. 1994 r. Nr 53, poz. 214) w ich pierwotnym brzmieniu (z 1994 r.) przewidywały wskaźnik w wysokości 2,6 % podstawy wymiaru emerytury za każdy rok służby, również w organach bezpieczeństwa PRL. Wskaźnik ten obniżony został do 0,7% za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa PRL ustawą z dnia 23 stycznia 2009 roku (Dz.U. 2009 r. Nr 24, poz. 145).

Ustawa z 16 grudnia 2016 roku (Dz.U. z 30 grudnia 2016 roku poz. 2270) obniżyła do zera (0) wskaźnik za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa PRL, co w praktyce oznacza, że tysiące emerytów i rencistów służb mundurowych otrzymywać będzie najniższą emeryturę bądź rentę, co godzi w podstawy ich egzystencji.

                                                                              STATEMENT

From 11 May 1990 to  31 July 1990 I was the Deputy Head of the Office of State Protection, from  1 August 1990 to 31 January 1992 and from 6 June 1992 to 14 July 1992 I was  the Head of the Office of State Protection, and from 11 July 1992 to 22 December 1995 I was  the Minister of Internal Affairs.

In the above mentioned periods, on behalf of the Polish State, on numerous occasions, even in public, I guaranteed the positively verified officers of the security organs of the People’s Republic of Poland admitted to the Office of State Protection, that in every respect they will be treated in the same way as individuals who started their service in democratic Poland after 31 July 1990. These guarantees included preservation of retirement and pension privileges, even for their service in the security organs of  People’s Republic of Poland that was confirmed in the Act of 6 April 1990 on the Office of State Protection (Journal of Laws 1990, No. 30, item 180), and afterwards in the Act of 18 February 1994 on the retirement system of Police, Office of State Protection, Border Guards, State Fire Service and Prison Service officers and their families (Journal of Laws 1994, No.53, item 214).

On 1 August 1990 (the starting date of the Office of State Protection), positively verified officers of the security organs of People’s Republic of Poland constituted almost 100 % of the Office of State Protection staff. During their service for democratic Poland these officers, in a loyal way were engaged in carrying out tasks in the field of internal and external security, often risking their health and lives, showing professionalism and effectiveness. Their service gave measurable benefits and contributed to enhancing international position of our country, At the same time these officers sharing their knowledge and experience, prepared to service young staff of the Office of State Protection.

There is no doubt that without the participation of positively verified officers of the security organs of People’s Republic of Poland, the professional and effective special services of democratic Poland, indispensable to fight the existing threats, resulting from the transformation processes and international surrounding of our country, would not be created in such a short time.

There is also no doubt that if it were not for the above mentioned guarantees of preservation of retirement and pension privileges, the positively verified officers of the security organs of People’s Republic of Poland, would probably choose different careers, not linking their future with the service. Inevitably it would have negative impact on the internal and external security of our state, especially in the initial years of political transformation.

In this context, in the light of the next, after the Act of 23 January 2009, lowering their pension and retirement benefits by the Act of 16 December 2016, these officers have the  right to feel deceived and hurt by the Polish State, on behalf of which I, first as the Deputy, than as the Head of the Office of State Protection, and later as the Minister of Internal Affairs, personally guaranteed them preservation of their retirement and pension privileges, even for their service in the security organs of People’s Republic of Poland.

Officers of the security organs of People’s Republic of Poland, who joined the Police, Border Guards and Government Protection Bureau, loyally and with engagement carrying out their duties to ensure security of the state and its citizens, also have the right to feel deceived and hurt by the Polish State, since in a drastic and unfavorable way their retirement and pension conditions were changed, guaranteed by the previously mentioned Act of 18 February 1994.

It must be stressed that the regulations of the Act of 18 February 1994 (Journal of Laws 1994, No.53, item 214) in their original version (from 1994) provided the 2,6% indicator of the basis of pension for each year of service, even in the security organs of People’s Republic of Poland. This indicator was lowered to 0,7% for each year of service in the security organs of People’s Republic of Poland, by the Act of 23 January 2009 (Journal of Laws2009, No.24, item 145).

The Act of 16 December 2016 (Journal of Laws of 30 December 2016, item 2270) lowered to zero (0%) indicator for each year of service in the security organs of People’s Republic of Poland, that in reality means that thousands of retirees and pensioners of uniformed services will receive the lowest pensions and invalidity benefits, that violates the basis of their existence.

                                                                                    Andrzej Milczanowski

On August 11, 2017, this statement was personally signed by Andrzej Stanisław Milczanowski, in the Notary Office of Agnieszka Nowak, Władysława Reymonta 80/2, 71-276 Szczecin, who officially confirms it.