Sąd Apelacyjny w Katowicach przełamał linię orzeczniczą dotyczącą zawieszeń postępowań w sprawach emerytów i rencistów mundurowych, którzy domagają się przywrócenia im godnych uposażeń.

W zażaleniu na postanowienie o zawieszeniu postępowania w związku z oczekiwaniem na orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego przez Sąd Okręgowy podnieśliśmy okoliczność, że sąd ten ma samodzielne kompetencje do działania na podstawie Konstytucji i wiążącego Polskę prawa międzynarodowego.

W postanowieniu w sprawie o sygn. akt III AUz 236/19 wydanym w wyniku naszego zażalenia na zawieszenie postępowania wobec jednej z naszych klientek przez Sąd Okręgowy w Katowicach, Sąd Apelacyjny wskazał m.in. co następuje:

„Zażalenie jest uzasadnione (…). Co prawda Sąd Okręgowy w Warszawie 24 stycznia 2018 r. w sprawie XIII 1 U326/18 skierował do Trybunału Konstytucyjnego pytanie prawne (…) Trybunał Konstytucyjny tymczasem nie wyznaczył jeszcze terminu rozprawy w celu rozpoznania tego pytania. Zgodnie zaś z art. 8 ustawy zasadniczej, Konstytucja jest najwyższym Prawem Rzeczypospolitej Polskiej, a jej przepisy stosuje się bezpośrednio. Niewątpliwie adresatem tej normy są przede wszystkim sądy sprawujące wymiar sprawiedliwości (art. 175 ust. 1), a sędziowie w sprawowaniu swojego urzędu są niezawiśli i podlegają tylko Konstytucji oraz ustawom (art. 178 ust. 1). Również art. 193 ustawy zasadniczej nie nakłada na sąd obowiązku zwracania się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym co do zgodności aktu normatywnego z ustawą zasadniczą (…) Stosowanie Konstytucji nie jest więc zastrzeżone wyłącznie dla Trybunału Konstytucyjnego (art. 188 ust. 1), ale należy również do sądów (…) W utrwalonym orzecznictwie przyjmuje się bowiem, że w tym przypadku nie chodzi o przeprowadzanie przez sąd powszechny, niejako w zastępstwie Trybunału Konstytucyjnego, oceny konstytucyjności przepisów ustawowych, lecz o ewentualną „odmowę zastosowania” przepisów, które są niezgodne (zwłaszcza w sposób oczywisty) z przepisami (wzorcami) Konstytucji RP. (…)
W tej sytuacji i w świetle art. 177 par. 1 pkt 3[1] k.p.c. Sąd nie ma więc obowiązku oczekiwania na wydanie wyroku przez Trybunał Konstytucyjny, zważywszy, że zawieszenie postępowania, a więc pozostawanie sprawy w stanie spoczywania, jest wyjątkiem od ogólnego obowiązku sprawnego działania każdej instytucji publicznej, przewidzianego we wstępie do Konstytucji oraz szczególnego obowiązku rozpoznawania spraw sądowych bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 45 Konstytucji).”